23 september – 17 november, New York
Door: Lucas Wiegerink
Blijf op de hoogte en volg Lucas
18 November 2012 | Verenigde Staten, New York
Het heeft een poosje geduurd, maar hier ben ik weer met een blog. Ik heb zoveel beleefd dat ik niet weet waar ik moet beginnen. Maar laat ik maar eens beginnen bij mijn bezigheden op school.
De lessen zijn behoorlijk zwaar, maar interessant. Een van de leukste opdrachten was toch wel om muziek van medestudenten te analyseren. Een groepje van vier studenten boog zich over mijn recente stuk Shame!. De vraag was in hoeverre de verschillende delen van het stuk een eenheid vormden. Ze gaven een presentatie van een uur. Nog nooit eerder hebben anderen een compositie van mij geanalyseerd, dus dat was een bijzondere gewaarwording en vooral leerzaam. Zo had ik er geen idee van dat de zanglijn van elk van de zeven delen van Shame! begint en eindigt met een stijgend interval.
Ik leer ook veel bij mijn opera-analyse lessen. Daar praten we over de grote vorm van opera en over dramaturgie. Het is veel werk, want behalve testen ben ik nu bezig met mijn 5e essay voor deze les, en ik moet de komende weken werken aan een paper. Maar het heeft wel tot gevolg dat ik nu heel anders naar een opera kijk, en me voor het eerst kan voorstellen dat ik er zelf ooit een zou schrijven (voorlopig niet hoor!)
Vorige week zaterdag had ik met het kamerkoor van de Manhattan School of Music een eerste uitvoering in de Reformed Church in Tarrytown, een dorp iets boven New York. We zongen stukken van componisten uit China, Estland en Amerika. Er volgen in december nog meer concerten. Het is een goed koor, en volgend semester (als ik weer in Nederland zit) gaat het koor de 4e symfonie van Ives zingen met het New York Philharmonic Orchestra. We hebben verschillende dirigenten (ook studenten) en dat is leerzaam voor me. Zelf heb ik hier ook directielessen van Dr. Oliver. Behalve in het MSM Kamerkoor zing ik ook nog in een oude muziek koor (de Schola) en een componistenkoor waarin we nieuwe muziek van medestudenten uitvoeren.
Verder zijn de repetities van mijn eigen stuk voor koor, solo bariton, percussiekwartet en piano in volle gang. 19 november is de uitvoering en ik heb 22 muzikanten zo gek gekregen dat ze hun tijd willen geven aan 4 repetities en een uitvoering van mijn compositie. Ze voeren een deel uit van het stuk dat in mei in z’n geheel zal worden uitgevoerd in Amsterdam. De tekst is van Adriaen van der Donck (1620-1655), een Nederlandse kolonist in New York. In 'A Description of New Netherland' doet hij verslag van het landschap en de Indianen. Hij hoopte met dit verslag meer Nederlanders te enthousiasmeren om te verhuizen naar de kolonie en het land zo te beschermen tegen de Engelsen. Toevallig was er afgelopen week een tentoonstelling over Adriaen van der Donck in Queens!
Het campus leven is ook bijzonder. Het gebouw zit aan de Manhattan School of Music vast, wat toch wel heel praktisch is als je wat tussenuren hebt. Er worden tal van activiteiten georganiseerd in de lounge op de 6e verdieping: brei-avonden, filmavonden, verkiezingsavonden, brownie-avonden, girls-nights, boekenclubjes, religieuze bijeenkomsten, ijsavonden en ga zo maar door. Er is elke avond wel wat. De meeste sla ik over, maar soms is het gezellig. Met Halloween heb ik enge films gekeken, en ook de verkiezingsuitslag heb ik in de lounge gevolgd.
Over activiteiten gesproken: op school zelf zie je ook elke dag wel een thematafel in de lobby: de bloedbank, een verkiezingstafel, de studentenraad, liefdadigheid en ga zo maar door. Of er worden pompoen decoratiewedstrijden georganiseerd in de kantine. Je hoeft je hier niet te vervelen. Het hoogtepunt was de tafel van afgelopen woensdag, 14 november. Achter een tafel zat een stokoud dametje en voor haar op de tafel stond een bak met chocolaatjes. Naast die bak stond een enorme verjaardagskaart met ‘Happy Birthday Aaron Copland’. Copland is een van Amerika’s grootste componisten en hij zou die dag 112 jaar oud zijn geworden. En dat moest toch wel gevierd worden. In dit geval met een kennis van Copland achter de tafel.
Het weer is hier buitengewoon vreemd. De eerste twee maanden was het prachtig weer, lekker warm en nauwelijks regen. Sinds Sandy is iets wisselvalliger geworden. De ene dag loop je in je T-shirt en een dag later vriest het en ligt er een dik pak sneeuw. En de volgende dag zweet je je weer rot in je winterkleding: T-shirtjes weer. Sandy was trouwens ook wel spannend, al zat ik in de Morningside Heights wel goed. Deze buurt ligt vrij hoog in Manhattan, dus ik heb geen vloedgolf gezien. Ook de elektriciteit viel niet uit en alleen internet deed het een paar dagen wat minder goed. Maar ja, als dat nou alles is…
Een paar weken terug hebben Daan en Leo en Pieta mij hier opgezocht. Het was een leuke week! Met z’n vieren zijn we naar Verdi’s opera Otello in de Metroplitan Opera geweest (met de prachtige sopraan Renée Fleming in de hoofdrol). Daarna hebben we gegeten bij de View op Times Square. Daar hebben ze op de 48ste verdieping een roterende lounge. Na een uur ben je rondgedraaid en zo zie je veel wolkenkrabbers voorbij komen. Het eten was ook heerlijk (een buffet). Aanrader!
Daan en ik zijn nog naar Verdi’s Il Trovatore in de Metropolitan Opera geweest (met zangeres Dolora Zajick, wat een dijk van een stem!) en naar de musical Chicago op Broadway. Ook hebben we de zwart-wit tentoonstelling van Picasso in het Guggenheim Museum bezocht en zijn we het Empire State Building opgegaan naar de 102e verdieping. Toch best wel hoog… Met kerst komt Daan weer en dan gaan we de rest van ons lijstje afwerken (onder andere het MoMa, Metroplitan Museum en een bezoekje aan Washington).
Verder nog even in het kort: ik ga bijna elke avond naar een concert. Meestal op school zelf, maar ik bezoek ook jazz concerten in verschillende buurten in New York. Noemenswaardige concerten die ik verder heb bezocht zijn een concert van de Braziliaanse zanger Gilberto Gil in de Carnegie Hall (samen met de andere uitwisselingsstudent Isabel Vaz), L’Eisir d’Amore van Donizetti in de Metropplitan Opera met zangeres Anna Netrebko, de Amateur Night in het Apollo Theatre in Harlem (toejuichen of uitjoelen!) en uitvoeringen tijdens het Hong Kong festival op de Manhattan School of Music. Vandaag zag ik de opera The Tempest van Thomas Adès in een regie van Robert Lepage. Een mooie bijkomstigheid: al deze topconcerten kosten tussen de 10 en 25 dollar met een studentenkaart.
Ik heb een paar keer afgesproken met Ruben Naeff, een componist die ik nog ken uit mijn tijd in Den Haag en die nu in New York woont met zijn vrouw Kelly. Met kerst mogen Daan en ik op zijn huis in Brooklyn passen, want dan zit hij in Nederland. Maandag hebben we wat gedronken in Greenwhich Village, samen met pianiste Helena Basilova die hier ook studeert. Tegelijk met haar heb ik ooit nog als pianist meegedaan aan het prinses Christina Concours in Haarlem. Zij haalde de volgende ronde☺
Verder heb ik een paar keer afgesproken met Thanasis Deligiannis, een componist die ik uit Amsterdam ken en met wie ik werkte bij het Nieuw Ensemble. Hij was hier een maand op uitwisseling.
Samen met gitaarstudent Greg heb ik bij Dr. Noon (oud student van componist Darius Milhaud) de oorspronkelijke ballet choreografieën gekeken van Stravinsky’s Sacre du Printemps (door Vaslav Nijinsky) en Stravinsky’s Les Noces (door Bronoslava Nijinska). Wauw!
Gisteren was ik bij een zogenaamde ‘Out of the Box talk’. Dit zijn huiskamer bijeenkomsten met een gastcomponist. Gisteren was dat Andrew Thomas, docent aan de Juilliard School of Music en een student van Nadia Boulanger, Luciano Berio en Elliott Carter. Hij vertelde over zijn leven en muziek. Toen hij jong was kende hij een oud vrouwtje die piano had gestudeerd bij Clara Schumann (de vrouw van componist Robert Schumann). Dan lijkt het verre verleden toch ineens iets minder ver…
Ik ontmoet nog steeds veel leuke mensen, al heb ik inmiddels toch wel een vast groepje met wie ik het meeste optrek. Bij de familie van Greg ga ik volgende week Thanksgiving vieren. Ik ben benieuwd…
Met het Nederlandse thuisfront skype ik vaak: in bad, was-vouwend, op de bank: het kan allemaal. Top-uitvinding!
Dat was het voor nu!
Groeten,
Lucas
De lessen zijn behoorlijk zwaar, maar interessant. Een van de leukste opdrachten was toch wel om muziek van medestudenten te analyseren. Een groepje van vier studenten boog zich over mijn recente stuk Shame!. De vraag was in hoeverre de verschillende delen van het stuk een eenheid vormden. Ze gaven een presentatie van een uur. Nog nooit eerder hebben anderen een compositie van mij geanalyseerd, dus dat was een bijzondere gewaarwording en vooral leerzaam. Zo had ik er geen idee van dat de zanglijn van elk van de zeven delen van Shame! begint en eindigt met een stijgend interval.
Ik leer ook veel bij mijn opera-analyse lessen. Daar praten we over de grote vorm van opera en over dramaturgie. Het is veel werk, want behalve testen ben ik nu bezig met mijn 5e essay voor deze les, en ik moet de komende weken werken aan een paper. Maar het heeft wel tot gevolg dat ik nu heel anders naar een opera kijk, en me voor het eerst kan voorstellen dat ik er zelf ooit een zou schrijven (voorlopig niet hoor!)
Vorige week zaterdag had ik met het kamerkoor van de Manhattan School of Music een eerste uitvoering in de Reformed Church in Tarrytown, een dorp iets boven New York. We zongen stukken van componisten uit China, Estland en Amerika. Er volgen in december nog meer concerten. Het is een goed koor, en volgend semester (als ik weer in Nederland zit) gaat het koor de 4e symfonie van Ives zingen met het New York Philharmonic Orchestra. We hebben verschillende dirigenten (ook studenten) en dat is leerzaam voor me. Zelf heb ik hier ook directielessen van Dr. Oliver. Behalve in het MSM Kamerkoor zing ik ook nog in een oude muziek koor (de Schola) en een componistenkoor waarin we nieuwe muziek van medestudenten uitvoeren.
Verder zijn de repetities van mijn eigen stuk voor koor, solo bariton, percussiekwartet en piano in volle gang. 19 november is de uitvoering en ik heb 22 muzikanten zo gek gekregen dat ze hun tijd willen geven aan 4 repetities en een uitvoering van mijn compositie. Ze voeren een deel uit van het stuk dat in mei in z’n geheel zal worden uitgevoerd in Amsterdam. De tekst is van Adriaen van der Donck (1620-1655), een Nederlandse kolonist in New York. In 'A Description of New Netherland' doet hij verslag van het landschap en de Indianen. Hij hoopte met dit verslag meer Nederlanders te enthousiasmeren om te verhuizen naar de kolonie en het land zo te beschermen tegen de Engelsen. Toevallig was er afgelopen week een tentoonstelling over Adriaen van der Donck in Queens!
Het campus leven is ook bijzonder. Het gebouw zit aan de Manhattan School of Music vast, wat toch wel heel praktisch is als je wat tussenuren hebt. Er worden tal van activiteiten georganiseerd in de lounge op de 6e verdieping: brei-avonden, filmavonden, verkiezingsavonden, brownie-avonden, girls-nights, boekenclubjes, religieuze bijeenkomsten, ijsavonden en ga zo maar door. Er is elke avond wel wat. De meeste sla ik over, maar soms is het gezellig. Met Halloween heb ik enge films gekeken, en ook de verkiezingsuitslag heb ik in de lounge gevolgd.
Over activiteiten gesproken: op school zelf zie je ook elke dag wel een thematafel in de lobby: de bloedbank, een verkiezingstafel, de studentenraad, liefdadigheid en ga zo maar door. Of er worden pompoen decoratiewedstrijden georganiseerd in de kantine. Je hoeft je hier niet te vervelen. Het hoogtepunt was de tafel van afgelopen woensdag, 14 november. Achter een tafel zat een stokoud dametje en voor haar op de tafel stond een bak met chocolaatjes. Naast die bak stond een enorme verjaardagskaart met ‘Happy Birthday Aaron Copland’. Copland is een van Amerika’s grootste componisten en hij zou die dag 112 jaar oud zijn geworden. En dat moest toch wel gevierd worden. In dit geval met een kennis van Copland achter de tafel.
Het weer is hier buitengewoon vreemd. De eerste twee maanden was het prachtig weer, lekker warm en nauwelijks regen. Sinds Sandy is iets wisselvalliger geworden. De ene dag loop je in je T-shirt en een dag later vriest het en ligt er een dik pak sneeuw. En de volgende dag zweet je je weer rot in je winterkleding: T-shirtjes weer. Sandy was trouwens ook wel spannend, al zat ik in de Morningside Heights wel goed. Deze buurt ligt vrij hoog in Manhattan, dus ik heb geen vloedgolf gezien. Ook de elektriciteit viel niet uit en alleen internet deed het een paar dagen wat minder goed. Maar ja, als dat nou alles is…
Een paar weken terug hebben Daan en Leo en Pieta mij hier opgezocht. Het was een leuke week! Met z’n vieren zijn we naar Verdi’s opera Otello in de Metroplitan Opera geweest (met de prachtige sopraan Renée Fleming in de hoofdrol). Daarna hebben we gegeten bij de View op Times Square. Daar hebben ze op de 48ste verdieping een roterende lounge. Na een uur ben je rondgedraaid en zo zie je veel wolkenkrabbers voorbij komen. Het eten was ook heerlijk (een buffet). Aanrader!
Daan en ik zijn nog naar Verdi’s Il Trovatore in de Metropolitan Opera geweest (met zangeres Dolora Zajick, wat een dijk van een stem!) en naar de musical Chicago op Broadway. Ook hebben we de zwart-wit tentoonstelling van Picasso in het Guggenheim Museum bezocht en zijn we het Empire State Building opgegaan naar de 102e verdieping. Toch best wel hoog… Met kerst komt Daan weer en dan gaan we de rest van ons lijstje afwerken (onder andere het MoMa, Metroplitan Museum en een bezoekje aan Washington).
Verder nog even in het kort: ik ga bijna elke avond naar een concert. Meestal op school zelf, maar ik bezoek ook jazz concerten in verschillende buurten in New York. Noemenswaardige concerten die ik verder heb bezocht zijn een concert van de Braziliaanse zanger Gilberto Gil in de Carnegie Hall (samen met de andere uitwisselingsstudent Isabel Vaz), L’Eisir d’Amore van Donizetti in de Metropplitan Opera met zangeres Anna Netrebko, de Amateur Night in het Apollo Theatre in Harlem (toejuichen of uitjoelen!) en uitvoeringen tijdens het Hong Kong festival op de Manhattan School of Music. Vandaag zag ik de opera The Tempest van Thomas Adès in een regie van Robert Lepage. Een mooie bijkomstigheid: al deze topconcerten kosten tussen de 10 en 25 dollar met een studentenkaart.
Ik heb een paar keer afgesproken met Ruben Naeff, een componist die ik nog ken uit mijn tijd in Den Haag en die nu in New York woont met zijn vrouw Kelly. Met kerst mogen Daan en ik op zijn huis in Brooklyn passen, want dan zit hij in Nederland. Maandag hebben we wat gedronken in Greenwhich Village, samen met pianiste Helena Basilova die hier ook studeert. Tegelijk met haar heb ik ooit nog als pianist meegedaan aan het prinses Christina Concours in Haarlem. Zij haalde de volgende ronde☺
Verder heb ik een paar keer afgesproken met Thanasis Deligiannis, een componist die ik uit Amsterdam ken en met wie ik werkte bij het Nieuw Ensemble. Hij was hier een maand op uitwisseling.
Samen met gitaarstudent Greg heb ik bij Dr. Noon (oud student van componist Darius Milhaud) de oorspronkelijke ballet choreografieën gekeken van Stravinsky’s Sacre du Printemps (door Vaslav Nijinsky) en Stravinsky’s Les Noces (door Bronoslava Nijinska). Wauw!
Gisteren was ik bij een zogenaamde ‘Out of the Box talk’. Dit zijn huiskamer bijeenkomsten met een gastcomponist. Gisteren was dat Andrew Thomas, docent aan de Juilliard School of Music en een student van Nadia Boulanger, Luciano Berio en Elliott Carter. Hij vertelde over zijn leven en muziek. Toen hij jong was kende hij een oud vrouwtje die piano had gestudeerd bij Clara Schumann (de vrouw van componist Robert Schumann). Dan lijkt het verre verleden toch ineens iets minder ver…
Ik ontmoet nog steeds veel leuke mensen, al heb ik inmiddels toch wel een vast groepje met wie ik het meeste optrek. Bij de familie van Greg ga ik volgende week Thanksgiving vieren. Ik ben benieuwd…
Met het Nederlandse thuisfront skype ik vaak: in bad, was-vouwend, op de bank: het kan allemaal. Top-uitvinding!
Dat was het voor nu!
Groeten,
Lucas
-
18 November 2012 - 09:25
Maraliya:
Hoi lieve Lucas,
Wat een mooi verhaal! Je enthousiasme springt er uit! Ik ben heel blij dat je het zo naar je zin hebt daar en zoveel nieuwe, leuke dingen mee maakt. Ik ben alweer benieuwd naar je volgende blog. Veel plezier hoef ik je volgens mij niet te wensen, dat gaat vast luken.
Liefs,
Maraliya -
18 November 2012 - 10:59
Monica Lamperjee:
Ondanks dat ik veel al via Skype gehoord heb is het leuk je verslag te lezen. Liefs, Monica -
18 November 2012 - 10:59
Monica Lamperjee:
Ondanks dat ik veel al via Skype gehoord heb is het leuk je verslag te lezen. Liefs, Monica -
18 November 2012 - 12:32
Nikki:
Lucas! Wat een leven, heerlijk. Geniet volop (maar dat doe je al, zo te lezen;)) Liefs, Nikki -
18 November 2012 - 17:21
Pieta:
Ha Lucas,
Ik sta ineens niet meer op je mailinglist, gelukkig kan ik het allemaal lezen via Leo.Wat een gezellige een leerzame boel is het daar, hè! Ben benieuwd of je tevreden zal zijn over de uitvoering van je stuk.
En leuk dat Leo en ik ( en Daan) ons kunnen voorstellen hoe dat er uitziet.
Heel veel liefs van Pieta -
18 November 2012 - 22:24
Anne Van Zuidwolde:
Wow Lucas, wat een boeiend verslag. De aantrekkelijkheid van NY maak je heel inzichtelijk. Ik wens je nog mooie weken!
Liefs van Anne -
19 November 2012 - 14:40
Ron:
Lucas in New York, je beschrijft het allemaal zo aantrekkelijk dat de vonk zo overslaat. Anna Netrebko, die vind ik prachtig, niet alleen qua stem. New York is het Mekka voor jonge kunstenaars, en jij bent er. Als je niet slaagt als musicus, dan kun je het nog wel maken als schrijver. Mooi dat ik zo weer wat van je te weten ben gekomen. Nog veel plezier in deze wereldstad. Ben je al in het Fricks geweest? Je vader wel, hoorde ik net. Groeten Ron -
20 November 2012 - 16:35
Bassepoester:
Yo Lukyspuky!
Wat ben je toch een ouwe cultuursnuiver jij ;) Klinkt echt waanzinnig wederom, kan me indenken dat het niet bij te houden valt! Jolige foto's ook; vooral die met "Mr.Oliver" ;) Heel veel succes en plezier, en laat IN GODSNAAM wat van New York heel!!!!!!!!!!!!
-
20 November 2012 - 23:31
Mariska:
Leuk verslag Lucas. Ik zie dat je erg geniet en je tijd goed besteedt. Wat leuk en leerzaam allemaal. Groetjes, Mariska -
22 November 2012 - 16:40
Marlene:
Hoi Lucas,
Wat een fantastische ervaring moet dit voor je zijn.Al die componisten, die je daar weer opnieuw ontmoet .De manier van lesgeven en het analyseren van je stuk.
Hier is het rustiger. Ben onlangs met Monica naar een concert geweest hier in het Muziek gebouw. Heel mooi met stukken van John Cage, Tan DunArtjom Kim Jo Kondo en Takemitsu. Nu schrijf ik je ook vanuit het Muziekgebouw, dat is wel handig want het is momenteel erg rustig.
Ben grote fan van Renee Fleming, maar zal nu ook kijken of ik iets van Dora Zaijck kan vinden.
Nog een hele fijne tijd.
Groet, Marlene -
01 December 2012 - 17:58
Anne Van Der Wal:
Lucas, je bent vandaag jarig: van harte gefeliciteerd!! En dan is het deze week ook nog Sinterklaas. Allemaal feestelijkheden die in NY natuurlijk anders dan in Nederland verlopen, maar hopelijk ook heel leuk!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
