18 november – 2 januari, New York

Sinds een maand ben ik weer terug in Nederland, dus is het hoog tijd voor mijn allerlaatste blog! Ook in de laatste 6 weken had ik een mooie tijd. Check ook nog even de foto's onder deze blog.
Op 19 november werd mijn stuk voor koor, bariton, percussiekwartet en piano uitgevoerd door studenten van de Manhattan School of Music. Het was een flink gedoe geweest om deze 22 muzikanten bij elkaar te krijgen, maar uiteindelijk was het ‘eind goed, al goed’. Ze zongen en speelden mooi en ik kreeg erg leuke reacties!
Op 22 november vierde ik Thanksgiving bij de familie van Greg, die gitaar studeert op de Manhattan School of Music (MSM). Alessio was er ook en het werd een gezellige avond met heel veel en heel lekker eten. De kalkoen moest ik overslaan, maar de zoete aardappeltaart maakte dat meer dan goed.
In de dagen voor en na Thanksgiving heb ik veel mooie concerten gezien op school: een zangrecital van mijn buurman Mark Hanke, een barokaria-concert, een marimbaconcert en een jazzconcert. Ook sprak ik nog een keer af met regisseuse Machteld van Bronkhorst en haar vriend. Machteld ken ik nog van een operacursus in Frankrijk waarvoor zij de regie deed. We zijn naar de opera Un Ballo in Maschera van Verdi geweest in de Metropolitan Opera. Sopraan Sondra Radvanovsky en mezzosopraan Stephanie Blythe zongen de sterren van de hemel, maar de beroemde bas Dmitri Hvorostovsky viel tegen…
Op 1 december trad ik zelf op met het MSM Chamber Choir in de Greenfield Hall op school. Een dagje later mochten we het programma nog een keer zingen in de St. John the Divine, een van de grootste kathedralen ter wereld. Bijzonder om ons koor ineens te horen in de akoestiek van een kathedraal.
In de laatste twee weken van school volgden veel einde-semester feestjes, van onder meer Brian (daar zongen we vooral kerstliedjes), Alyssa, Amanda en mijn eigen afscheidsfeestje. Dat werd goed bezocht. In het gezellige Max Café zaten we uiteindelijk met 30 man en het ging door tot in de late (vroege) uurtjes. De dag erna, op 13 december, was het de beurt aan Isabel Vaz, de celliste die ook vanuit Amsterdam een uitwisseling had naar New York. Na haar recital zijn we met een groep naar Toast Café gegaan.
Al deze afscheidfeestjes vonden plaats tijdens de twee examenweken. Een goede planning was dus wel nodig. Na hard leren en werken aan de laatste essays heb ik uiteindelijk een hele mooie cijferlijst gekregen.
Op vrijdag 14 december had ik mijn laatste lesdag. Ik kon me nu gaan wagen aan alle toeristisch attracties van New York. Maar eerst sprak ik in de avond af met zangeres Lucy Shelton. Pianiste Marja Bon had mij met haar in contact gebracht. Zij is een bekende moderne muziek specialiste en bleek ook les te geven op de Manhattan School of Music. Samen zijn we naar de opera Cosi Faran Tutti geweest, een moderne opera van Jonathan Dawe, die werd uitgevoerd in de prachtige Italian Academy. Op 15 december ben ik weer bij Ruben en Kelli gaan eten in Brooklyn en op 19 december ben ik naar de cd-presentatie van Helena Basilova geweest. Zij speelde werken van Janacek: mooi!
Op 20 december kwam Daan me weer opzoeken. We mochten in de woning van Ruben en Kelly zitten. Zij waren voor twee weken in Nederland. Ruben is mijn oud-compositiestudiegenootje uit Den Haag en hij woont met zijn Amerikaanse vrouw in een gezellige vierkamerwoning in Brooklyn. Ze wonen boven een leuk eethuisje, waar we bijna elke ochtend hebben ontbeten. We mochten hun fietsen lenen, dus hebben Daan en ik prachtige fietstochten gemaakt door Brooklyn en Manhattan, waarbij we alle drie de bruggen van Brooklyn naar Manhattan (de BMW: Brooklyn Bridge, Manhattan Bridge en Williamsburg Bridge) zijn overgestoken.
We zijn naar een aantal musea gegaan. Onder andere het Museum of Modern Art, the Frick Museum (aanrader!), the Neue Gallery (met werken van Ferdinand Hodler) en het Metropolitan Museum (groot!). Ook zijn we nog naar concerten geweest: Aida in de Metroplitan Opera (saai!), De Notenkraker door het NY City Ballet en De Messiah van Händel in de Carnegie Hall. Hiervoor hadden we een kaartje gekregen van dirigent Kent Tritle. Het was prachtig en het was leuk om hem al schuivend met zijn dirigeerkruk tegelijkertijd te zien spelen op zijn klavecimbel en te zien dirigeren.
Bram, de broer van Daan, kwam ook een week langs. Met z’n drieën zijn we naar de musical Nice Work gegaan (met muziek van Gershwin, erg leuk!) en hebben we weer gegeten in The View, het roterende restaurant op de 48ste verdieping bij Times Square. Kerst hebben we met z’n drieën thuis in Brooklyn gevierd met een kerstdiner.
Op 28 december gingen we voor twee dagen naar Washington. De busrit duurde ongeveer 4 uur. Na New York viel Washington een klein beetje tegen, maar het was wel leuk om het Witte Huis en het Capitool te zien. We zijn ook naar het luchtvaartmuseum en de National Gallery of Art geweest.
Op 30 december hebben Daan en ik nog wat bijzonders gedaan: een korte helikoptervlucht over de Hudson langs Manhattan. We dachten dat dit alleen mogelijk was voor rijke zakenlui, maar het bleek juist een toeristische (en redelijk betaalbare) attractie te zijn. Once in a Lifetime dachten we, en we hebben het gedaan. We zagen al de bekende plekken en kwamen ook nog langs het Vrijheidsbeeld. Prachtig dus!
Bram vierde Oud en Nieuw op Times Square, maar Daan en ik bleven thuis (met een miljoen mensen op Times Square zagen we niet zitten). Om 00.00 stonden we op een mooie plek in Brooklyn, met een prachtig uitzicht op Manhattan en links van ons, op Staten Island, een mooie vuurwerkshow.
Op 1 januari kwam Gregory langs en heeft Bram pannenkoeken gebakken. Bram vertrok die dag weer naar Nederland en Daan en ik gingen nog even kort langs bij Lucy Shelton. Daarna hebben we gegeten met Nicolette, een vriendin van Daan die bij een advocatenkantoor in New York werkt. In de avond hebben we wat gedronken met Gregory en Emily. Emily was een van mijn compositie-maatjes op de Manhattan School of Music.
En ja, op 2 januari moesten we er aan geloven: terug naar Nederland. Inpakken en wegwezen met een aantal loodzware koffers! Vanuit Newark Airport steeg ons vliegtuig om 18.00 op. Vanuit ons raampje hadden Daan en ik een uitzicht op Manhattan dat ik niet snel zal vergeten. In het donker zagen we Manhattan in miniatuur oplichten: het bekende stratenplan, Central Park, het Chrysler Building, het Empire State Building en Times Square. Manhattan werd kleiner en kleiner…
Na 7 uur vliegen mochten we er 6 uur tijdsverschil bij optellen. En zo kwamen we om 07.00 uur door de douane, waar Monica ons gezellig stond op te wachten. Na een kopje koffie gingen we door naar Arnhem om op kraamvisite te gaan bij Daan’s zus Marjolein en Niels die de trotse ouders zijn geworden van Simon!
En nu is het gewone leven weer begonnen. Fijn om iedereen weer te zien. Ik ben blij met mijn fantastische tijd in New York!