Eerste Week

Dit semester studeer ik in het kader van een uitwisseling aan de Manhattan School of Music (MSM) in New York. En na een week weet ik wat ik altijd heb gedacht: New York is een geweldige stad. Vanaf mijn kamer op de campus (122nd Street) heb ik een mooi uitzicht op Broadway en Columbia University. Behalve hoog, zijn de gebouwen in Manhattan vooral erg mooi: paleizen van 20 verdiepingen of meer. Maar ook zijn er genoeg buurten met intiemere laagbouw zoals onder meer de wijken Soho, Chelsea, Little Italy en Chinatown. Kroegjes en restaurant zijn tot diep in de nacht open en metro’s rijden de hele nacht. In die metro’s gebeurt ook het een en ander: muzikanten en tekenaars zorgen voor vermaak, en alle typetjes die ik ken uit komediefilms blijken ook in het echt te bestaan.
New York, de stad van de onbegrensde mogelijkheden, de stad die nooit slaapt. Je hoeft maar de brochure open te slaan van de Manhattan School of Music en je ziet het: masterclasses en gastoptredens van legendarische muzikanten als sopraan Jessye Norman, mezzosopraan Marylin Horne, bariton Thomas Hampson, pianist Menhamen Pressler en dirigent Kurt Masur.
En dan nog de concertagenda’s… Bij alleen al de Metropolitan Opera zullen Renée Fleming, Anna Netrebko, Deborah Voigt, Roberto Alagna en Rolando Villazón zingen, om maar enkele te noemen. En laat ik voor het gemak maar even de Carnegie Hall overslaan, anders wordt de opsomming wel érg lang.
Gisteren bezocht ik een kleine jazzbar (Bar 55) waar, in ieder geval volgens de MSM jazz-studenten, de grootste jazz-muzikanten van onze tijd optraden (Donny McCastlin – sax, Marc Giulana – drum, Jason Lindner – piano en Tim LeFebre – bas) om daarna in Bar Zinc 60 jaar terug te gaan in de tijd (Ron Blake – sax, Gregory Hutchinson – drum, Aaron Goldberg – piano en Joe Sanders – bas). Wat een goede muziek! Hooguit jammer dat je aan een drankje toch al gauw 8 dollar kwijt bent….
Ik heb mijn eerste introductieweek er op zitten: een boottocht, stadswandelingen, voorstellingen, diners, jazzclubs, en vooral: heel veel mensen ontmoeten. Ik kan wel om ze lachen, die Amerikanen.. Think big: de zangstudenten hier zijn vast van plan solist te worden bij de Metropolitan Opera. Maar niet voordat ze als jongste zanger ooit de Cardiff Singer of de World Competition gewonnen willen hebben. En dat betekent: hard werken en opschieten.
MSM is ook de school van de formulieren. Voor alles wat je wil doen heb je minstens één formulier nodig, maar meestal meer. Als je op school een compositie wil laten uitvoeren moet je vier verschillende formulieren invullen. En op elk formulier vragen ze weer je contactgegevens in New York en in Nederland. Zucht! Ik heb toch ook echt het idee dat hier minstens twee keer zoveel mensen op het kantoor werken als op het Conservatorium van Amsterdam, zo niet drie keer zoveel… Maar dat mag de pret niet drukken. Ik heb het hier nu erg naar mijn zin en kijk uit naar de lessen.
En wat is Skype (videogesprek) een mooie uitvinding: zo lijkt Nederland niet eens zo ver weg en dat is fijn. Met Daan en de familie al een aantal keer gezellig geskyped. Daan komt in oktober naar NY, ik verheug me er op (we willen naar de opera, Carnegie Hall en een musical:) En Leo en Pieta komen ook (met het Family en Friends Weekend van MSM). Leuk!